فلووکسامین (Fluvoxamine) یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکنندههای بازجذب سروتونین است که بیشتر برای درمان اختلال وسواسی اجباری استفاده میشود.
فلووکسامین برای درمان اختلال وسواس اجباری وسواس به کار میرود (OCD). این کار به کاهش افکار مداوم / ناخواسته (وسواسهای)و ترغیب به انجام وظایف تکراری (اجبار مانند شستن دستها، شمردن، بررسی) که با زندگی روزمره تداخل پیدا میکند، کمک میکند.
Fluvoxamine به عنوان بازدارنده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI شناخته میشود. این دارو با کمک به بازیابی تعادل یک ماده طبیعی خاص (سروتونین)در مغز کار میکند.
فلووکسامین یکی از اولین داروهای موسوم به اساسآرآی است که در سال ۱۹۸۴ در کشور سوئیس وارد بازار شد.
این دارو از ۱۹۹۴ در آمریکا و از ۱۹۹۹ در ژاپن مصرف میشود.
اخیرا تعدادی از ن با این سوال که آیا در دوران بارداری به fluvoxamine ادامه دهند، به کلینیک ما مراجعه کردهاند. Fluvoxamine یک SSRI است، با این حال به طور معمول به عنوان داروی اولیه برای افسردگی و یا اختلالات اضطراب استفاده نمیشود. Fluvoxamine در ابتدا توسط FDA برای درمان اختلال وسواس وسواس اجباری (OCD) تایید شد و بسیاری از آنها در درمان OCD بسیار موثر هستند.
از آنجا که fluvoxamine به اندازه دیگر داروها مورد استفاده قرار نمیگیرد، اطلاعات ایمنی در مورد استفاده آن در بارداری محدود است. در حقیقت، یک تحلیل جامع که کاربرد SSRI فردی در دوران بارداری را مورد بررسی قرار دهد و خطر ناهنجاریهای مادرزادی پس از آن حتی شامل fluvoxamine در آنالیز آن نیز نشد. یک نگاه دقیقتر به برخی مطالعات اخیر ممکن است ما را به درک بیشتر در مورد ایمنی در دوران بارداری هدایت کند.
فلووکسامین یک مهارکننده ی انتخابی باز جذب سروتونین (SSRI) است. فلووکسامین با مهار اختصاصی باز جذب سروتونین موجب افزایش انتقال سروتونرژیک میشود.
ولی تأثیر بر فعالیتهای دوپامینرژیک و نورآدرنرژیک ندارد. این دارو باعث مهار آنزیم سیتوکروم (۲D6 . 2C9 . 3A4 . 1A2 ) P450 میشود.
هر دارویی ممکن است دارای عوارض جانبی خاص خود باشد.
اما بیشتر افراد این عوارض جانبی را دریافت نمی کنند. در لیست زیر عوارض جانبی معمول این دارو را می بینید:
یبوست، اسهال، سرگیجه، خواب آلودگی، خشک شدن دهان، سردرد، تعریق بیش از حد، از دست دادن اشتها، تهوع، عصبی بودن؛ ناراحتی معده، گرفتگی بینی، تغییر در طعم غذا، مشکل در خوابیدن، استفراغ، ضعف.
اگر عوارض شدید زیر را در خود دیدید حتما با پزشک خود م کنید:
واکنش های آلرژیک (جوش؛ کهیر؛ خارش، مشکل تنفسی، تنگی در قفسه ی سینه، تورم دهان، لبها، صورت و زبان)، رفتارهای غیر عادی، مدفوع سیاه رنگ یا خونی، درد در قفسه ی سینه، کاهش تمرکز، کاهش تمایل و توانایی های جنسی، تب، ضعف و خستگی بیش از حد، مشکلات حافظه، اضطراب، افسردگی، توهم، پرخاشگری، خصومت، سردرهای مکرر، بی قراری، دوره های قاعدگی دردناک و نامنظم، تورم، تشنج، افکار خودکشی.
اگر مقدار مصرف این دارو بیشتر از مقدار تجویزی بود حتما به اورژانس خبر دهید.
اختلالات جنسی، کاهش تمایل جنسی، تغییرات رفتاری و روانی، جنون، تنگی نفس، احتباس ادرار، ضعف یا خستگی مفرط، یبوست، سرگیجه، سردرد، بی خوابی.
CNS: ﺳﺮدرد، ﺑﻲ ﺧﻮاﺑﻲ، ﺧﻮاب آﻟﻮدﻲ، ﺳﺮﻴﺠﻪ، ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ
GI : ﺗﻬﻮع، اﺳﻬﺎل، ﺑﻲ اﺷﺘﻬﺎﻳﻲ
درباره این سایت